Het jaar is alweer bijna voorbij, en dan is het leuk om de belevenissen van het afgelopen jaar in de natuur even weer terug te bekijken. Hieronder laat ik jullie een overzicht zien van mijn mooiste momenten van 2016! Hierbij wil ik jullie allemaal weer heel erg bedanken voor alle mooie reacties die ik heb mogen ontvangen het afgelopen jaar! Ik wens jullie alvast een gelukkig en gezond 2017, met weer veel mooie nieuwe belevenissen in de natuur!
Klik op de molen om bij januari te beginnen en de foto's in het groot te bekijken, en de omschrijving bij elke foto te lezen.
12 Comments
Ongeveer 2 weken geleden werd ik gebeld door Mimi Prins, columnist van de lokale krant BuurContact. Zij heeft mijn website bekeken, en ze zei dat ze wel wel erg onder de indruk is van de foto's die ik gemaakt heb. Ze belde om te vragen of ze mij hierover mocht interviewen. Daar hoefde ik niet lang over na te denken, en was de afspraak gemaakt. Op zaterdag 26 november kwam ze bij mij thuis om mijn verhaal op te schrijven. Dat was wel een mooie ervaring, om met iemand die je niet kent, over je passie te praten, en dat ze er dan zelf ook zo enthousiast over is. Na het interview is ze aan de slag gegaan om het tot een mooi verhaal te maken, en mocht ik het eerst lezen voordat het gepubliceerd werd. Een week later had ik nog een afspraak met Fred Reiffers, hij wou nog een paar foto's van mij maken voor bij het interview. En vandaag staat het in de krant. Hieronder is het resultaat te zien. Het is een heel mooi geheel geworden, en toch ook wel bijzonder om het zo terug te lezen. Lellens - In Lellens, omringd door het Gronings platteland en de bijbehorende natuur, woont Daniëlle Keuning en eigenlijk heeft zij twee passies, die samen een prachtig en bijzonder interessant resultaat geven: natuurfotografie. Al van jongs af aan had ze een grote belangstelling voor dieren en toen ze in 2010 begon met fotograferen, werd de natuur als vanzelfsprekend haar onderwerp. Tot haar favorieten behoren vogels. Behalve een uitgebreide kennis van de natuur is uiteraard ook de kwaliteit van de camera en vooral de kwaliteit van de lens medebepalend voor het resultaat. Om tot een goede keuze te komen heeft Daniëlle op internet contact gezocht met andere fotografen en gevraagd naar hun ervaringen. Dat resulteerde in de aanschaf van een spiegelreflexcamera met heel veel opties, een snelle sluitertijd én een telelens: voor beeldvullende opnames op gepaste afstand, zodat het onderwerp niet gestoord wordt, maar wel haarscherp in beeld komt. Ook heeft ze een statief aangeschaft voor landschaps- en avondfotografie: stabiliteit bij een langere sluitertijd. Een cursus vond ze niet nodig: alles is zelf aangeleerd. Daniëlle wil ook best even demonstreren hoe ze vanuit de keuken de vogels fotografeert die nu op de voertafel afkomen, op slechts een paar meter afstand van het raam. Want je kunt natuurlijk ook zelf gunstige omstandigheden creëren voor het maken van een mooie foto. Behalve het statief heeft Daniëlle een rijstzak (net als de telelens in camouflagekleuren) tot haar beschikking, waar ze de camera stabiel op kan positioneren. De rijstzak op het aanrecht voor het raam, daarop de camera en dan rustig afwachten tot zich genoeg musjes verzameld hebben, of andere gevleugelde liefhebbers, en de knop indrukken voor een fraaie afbeelding van vogels die ongestoord hun gang gaan. In de tuin hing ook een insectenhotel, om op dezelfde manier insecten te fotograferen, maar dat werd door een specht leeggeroofd en vernield! Niettemin zijn er toch mooie opnames van insecten te vinden op haar blog, net als overigens van (tuin)planten, tot en met grassprietjes, gevat in een laagje ijs. Soms fotografeert Daniëlle ook wel met haar mobiele telefoon, als ze in het weekend met hondje Jacky (een enthousiaste Jack Russell) skeelerend een rondje richting Ten Boer maakt, langs de windmolen en over de klapbrug over het Westerwijtwerdermaar. Of ze stapt in de auto en rijdt ’s ochtends, als de nevel nog boven het water hangt, richting Delfzijl, zoals ze ook deed op de ochtend van het interview. In de mist staat een pony in het weiland en ze hoeft maar even te klakken om hem te laten omkijken: nu staat hij ook op zo’n bijzondere foto van Daniëlle. Meestal gaat ze alleen op pad, maar in maart 2015 nam ze deel aan een groepsreis naar Finland om daar vogels te kijken. “Leuk om op te trekken met mensen die allemaal in hetzelfde onderwerp geïnteresseerd zijn; samen leuke vogelsoorten zoeken.” Ze fotografeerde er de indrukwekkende Laplanduil, Stryx nebulosa. Maar ook een groep Pestvogels, Bombycilla garrulus. En natuurlijk het Noorderlicht bij Kuusamo. Maar ze heeft ook eens negen uur in een vogelhut gezeten, wat welgeteld één ijsvogeltje, Alcedo atthis, opleverde. Dat zegt in ieder geval iets over haar geduld. En het was een geslaagde expeditie, want het ging haar ook om de ijsvogel! Tijdens een wandeling in de Onnerpolder zag Daniëlle een wezel: “Dat is wel heel spannend, omdat het zo bijzonder is; dan moet je snel reageren, maar deze kwam zelfs naar me toe!” In Termunten wist ze, ook zonder statief, een pestvogel haarscherp te fotograferen: “Ik heb een vaste hand.” Roofvogels zijn ook altijd mooi om te zien en ze somt op: kiekendieven, buizerds, de zeearend, uilen. Naast ransuilen, met oranje ogen, die ’s nachts hun prooi vangen, zijn er ook de velduilen, met gele ogen, die overdag jagen. Daniëlle heeft een geweldige kennis van de vogelsoorten. En inmiddels ook contacten in de vogelwereld; je komt natuurlijk wel eens iemand tegen met dezelfde interesse en vogelaars hebben de sympathieke eigenschap om elkaar te bellen als er iets bijzonders is. En soms speelt het toeval een rol, zoals de keer dat ze de dijk bij de sluizen van Lauwersoog passeerde en daar een paar vogelaars zag staan: er was een velduil gesignaleerd. Prompt werd ze door een politieagent aangehouden: “U mag hier niet stilstaan met de auto; verkeersregels gaan vóór het vogeltje!” Er gold een parkeerverbod op de secundaire weg waar ze stilstond, maar bij Daniëlle ging het vogeltje wel degelijk vóór deze verkeersregel: “Ik had hem in ieder geval op de foto!” Echte kenners, zoals Daniëlle, herkennen vogels al in de lucht. De vlucht, vorm en houding zijn voor elke soort op zich typerend. Maar ook het leefgebied zegt iets over het voorkomen van een soort. Zo rijdt ze voor de baardmannetjes (nee, niet Hans Dorrestijn en Nico de Haan met hun gelijknamige tv-serie) naar Nieuwe Statenzijl en Lauwersoog, omdat deze vogeltjes zich vooral ophouden in gebieden met veel riet. Bij Nieuwe Statenzijl bezoekt ze ook de Kiekkaaste, een prachtige, hoog gebouwde buitendijkse vogelkijkhut, die alleen te bereiken is over een lang pad van planken tussen de rietvelden door. Je hebt er een prachtig uitzicht op de slikvelden van de Dollard. Bij harde wind wordt een bezoek hier overigens afgeraden. Door de foto’s van Daniëlle nam ook bij haar moeder Betsie de belangstelling voor de natuur toe en vaak gaan ze samen op pad. Daniëlle rijdt, maar altijd met de camera schietklaar op schoot. Zo togen ze ook op maandag 6 april vorig jaar naar het Groningse Beijum, waar de Grijze Junco gesignaleerd was, een vogeltje ter grootte van een mus. Als leefgebied heeft de Grijze Junco Noord-Amerika en hij was dan ook al zeker vijftig jaar niet meer in ons land gesignaleerd. Dat mag je als vogelaar niet missen. Daniëlle parkeerde haar auto op het terrein van de nabijgelegen Hornbach en samen met Betsie genoot ze van de opwinding en de aanblik van deze kleine Grijze Junco. Toen ze terugkwamen bij de auto was de sluitingstijd van Hornbach al gepasseerd en het parkeerterrein hermetisch afgesloten. Wat nu! De politie is je beste vriend, dus die belden ze. De politie op zijn beurt belde de beveiliging met het verzoek de dames te bevrijden van het parkeerterrein, maar toen deze niet kwam opdagen (het was tweede Paasdag) kregen ze het advies maar met de bus naar huis te gaan. Uiteindelijk heeft vader Keuning zijn vrouw en dochter ‘gered’. Daniëlle moest de volgende dag wel vroeg uit de veren: om eerst in Groningen haar auto op te halen, voor ze naar haar werk kon. Maar de Grijze Junco hebben ze in ieder geval gezien én vastgelegd! Op www.waarneming.nl kun je onder het kopje ‘Vogels’ per dag recente informatie vinden over waargenomen vogels. Zulke informatie is er tevens over zoogdieren, reptielen en amfibieën en dagvlinders. Maar veel liever gaat ze gewoon zelf op pad: “Ik zie wel wat ik tegenkom. De beleving van de natuur en het zelf ontdekken van iets moois vind ik veel leuker dan achter meldingen van anderen aan te gaan.” Als ze er wél eens kijkt, beperkt ze zich tot meldingen van zeldzame vogels en alleen hier in de buurt: de provincie Groningen met een randje Friesland en Drenthe. Dat wil niet zeggen dat de rest van Nederland haar onberoerd laat. Ze heeft ook contacten in andere delen van het land en zo werd ze in augustus vorig jaar uitgenodigd voor een bezoek aan de Amsterdamse Waterleidingduinen. Dit gebied haalt nog wel eens het nieuws in verband met het bovenmatig grote aantal damherten. Ondergetekende heeft er ook meermalen gewandeld en inderdaad heel wat hertjes gezien. Maar het gezelschap van Daniëlle haalt veel meer uit zo’n dag in het voor hen bekende gebied. En ze legt alles vast: vosjes, zandhagedissen, boomkikkers, vlinders als de Keizersmantel en de Kleine Parelmoervlinder, de Distelvlinder en, ja natuurlijk, ook damherten! En nu is het herfst; Daniëlle houdt van dit jaargetijde, met mooie herfstkleuren en de mist die zo bijdraagt aan sfeerbeelden. En paddenstoelen zijn natuurlijk ook een leuk onderwerp. En zelfs op haar werk zit ze midden tussen haar eigen foto’s: van herkenbare gebouwen in de omgeving van Appingedam en Delfzijl. Marijke Schipper, styliste bij onder meer het tv-programma Eigen huis en tuin, heeft bij de inrichting van Daniëlles kantoorruimte gebruik gemaakt van fotobehang: vijf wanden zijn ‘behangen’ met uitvergrote foto’s (van plint tot plafond!) van Daniëlle! Van 17 januari tot en met 19 april 2015 had ze op uitnodiging haar eerste expositie: in de Reidehoeve van het Groninger Landschap. Daar kwamen zeer positieve reacties op. Nu, tot en met 30 december aanstaande, exposeert Daniëlle bij Atelier Van Hulsen, Goud- en Zilversmederij in Zeerijp en het is beslist een aanrader om daar te gaan kijken. Het thema is ‘herfst/winter’. Openingstijden woensdag tot en met zaterdag van 10.00-12.00 en 13.00-17.00 uur. Geen tijd? Te ver? Dan is er gelukkig ook nog haar prachtige blog: dntj89.weebly.com, met alle foto’s. Het is zéker de moeite waard om daar eens een kijkje te nemen: om zelf te zien hoe Daniëlle Keuning de natuur fotografeert. Mimi Prins 126 BC.11- 09 december 2016 |
Categories
All
Archives
April 2018
|